Όταν πρυτανεύει η ανάγκη για χαλάρωση στη Φύση Πρυτανείο | Τσίντζινα
Λακωνία. Πάρνωνας. Τσίντζινα. Δεν ξέρω πότε ακριβώς έγινε αυτό το χωριό του Πάρνωνα «star – προορισμός», γνωρίζω όμως ότι δεν έγινε εν μια νυκτί. Ένας άνθρωπος δούλεψε συστηματικά σε αυτή τη κατεύθυνση παίρνοντας τις τύχες του τόπου του στα χέρια του. Αντώνης Παπανικολάου. Ήρεμη δύναμη. Παθιασμένος με το χωριό, με τη φιλοξενία, με τη Φύση, με τη διαδικασία που λέγεται «ταξίδι».
Φτάνοντας στα Τσίντζινα. Υπέροχοι πράσινοι όγκοι "προστατεύουν" το χωριό
Με το Σχολαρχείο, το πρώτο του «δημιούργημα», στην καρδιά των Τσιντζίνων να έχει κλείσει τον κύκλο του [προς το παρόν; Ποιος ξέρει…] το όραμα του Αντώνη για μια ξεχωριστή μονάδα φιλοξενίας στο γραφικό αυτό χωριό αναβαθμίστηκε, ανέβηκε κλίμακα και χάρη στη βοήθεια του φίλου και συνεργάτη του Τάκη Γρηγορίου, τα Τσίντζινα έχουν πλέον σήμερα μια νέα «εκπαιδευτική» μονάδα. Το Πρυτανείο. Εκπαίδευση στη Φύση, στη χαλάρωση, στην Παράδοση αλλά και στην ανθρώπινη επικοινωνία, στους ανθρώπινους ρυθμούς.
Πρυτανείο: Πέτρα και ξύλο. Επίπεδα και θέα. Στην υποδοχή ένας βράχος.
Ως Lakonistas δεν μπορούσαμε παρά να ξεκινήσουμε τις οργανωμένες μας [πλέον] βόλτες από το Πρυτανείο γιατί εκτός της αγάπης μας για τα Τσίντζινα, το ξενοδοχείο είναι μια νέα «άφιξη» για τον Τουριστικό χάρτη της Λακωνίας που έχει τύχει μάλιστα θερμής υποδοχής και από όλο τον κλαδικό, τουριστικό Τύπο.
Πάνος, Ελένη, Γιώργος – ή αν θέλετε.. Δάσκαλος, Μπριζίτ και Μετρ – φτάσαμε για ένα Σαββατοκύριακο με διάθεση για χαλάρωση σε ένα από τα ωραιότερα «μπαλκόνια» του Πάρνωνα. Σκαρφαλωμένο σε μια πλαγιά, το νέο Πρυτανείο είναι απέναντι από τα Τσίντζινα και η θέα τόσο από τα δωμάτια όσο και από τους κοινόχρηστους χώρους είναι τα ωραιότερα κάδρα που θα μπορούσατε να φανταστείτε. Υπέροχοι, καταπράσινοι [ευτυχώς] ορεινοί όγκοι και στο βάθος το χωριό ριζωμένο στην πλαγιά.
Το … τρίο ήταν μάλλον τοξινωμένο από τις πολιτικές αναλύσεις των πολιτικών αναταράξεων … των πολιτικών μαγείρων και τελικά το μόνο που θέλαμε ήταν να «καθαρίσουμε» και να χαλαρώσουμε. Να πάρουμε μια βαθιά ανάσα – κυριολεκτικά και συμβολικά. Διαλέξαμε δυο δωμάτια, εκείνο της Φιλοσοφίας και εκείνο της Ιστορίας – γιατί ΝΑΙ…. κάθε δωμάτιο είναι αφιερωμένο σε μια επιστήμη και με απολύτως δικό του χαρακτήρα. Επιλέξαμε – όπως θα δείτε - να μην βάλουμε φωτό από τα δωμάτια του Πρυτανείου … γιατί θα αδικούσαμε πολλά από εκείνα τα στοιχεία που τα καθιστούν …. αναζωογονητική εμπειρία. Η θέα από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια νιώθεις να σε αποτοξινώνει με την ομορφιά της. Τα στρώματα κάνουν τη σπονδυλική σου στήλη να τραγουδάει ευτυχισμένη. Το τζάκι κάνει και τον ίδιο το Χρόνο να σταματήσει για να απολαύσει τη θαλπωρή του. O χώρος, η διακόσμηση, τα υλικά στήνουν το σκηνικό εκείνου του εξοχικού στο βουνό που πάντα ονειρευόμαστε…. Το συναίσθημα είναι μια πρωτόγνωρη μίξη της χαράς της ανακάλυψης με τη ζεστασιά του βαθιά οικείου.
Απο εδώ νιώθεις να ανοίγει το μυαλό σου, τα μάτια σου και ..τα πνευμόνια σου
Το Πρυτανείο κάποια στιγμή γίνεται «όλος ο κόσμος» για το φιλοξενούμενο και η φροντίδα έρχεται με διακριτικότητα και φινέτσα. Άρωμα βουνού, γεύσεις χωριού, ατμόσφαιρα που θυμίζει τις μεγάλες οικογενειακές συνάξεις. Μια μικρή κοινότητα.
Κυριακή πρωί και το πρωινό έρχεται να μας θυμίσει ότι είναι μια διαδικασία που οφείλουμε να μην τσιγκουνευόμαστε στον εαυτό μας. Κάθε μέρα. Χειροποίητες μαρμελάδες, φρέσκοι χυμοί, ζυμωτό ψωμάκι, αχνιστοί καφέδες, χωριάτικο αβγουλάκι... τσάι του βουνού και η ζεστή έκπληξη της μέρας…. Breakfast in paradise! Ελένη….. τάραξε τη μαρμελάδα σύκο… Γιώργος… το ρούφηξε το αβγουλάκι του…. δις…. Πάνος….για πρώτη φορά δυο μαρμελάδες σε μια φέτα ψωμιού! Ποια να πιάσεις και ποια να αφήσεις….
Ένα πρωινό πλούσιο... με άρωμα χωριού..... και περιποίηση σπιτική και ανεπιτήδευτη
Τα καλούδια.... δικτυωμένα ...στο διπλανό τραπέζι..... εμπνέουν και φωτογραφικά
Το πεδίο της μάχης...... ναι! το λουλουδάκι τη γλύτωσε!
Σε κάποιες από τις βόλτες στο πλαίσιο του «Lakonian Sundays» προαποφασίζουμε «αραλίκι» και αντ’ αυτού η μέρα μας βρίσκει να μαζεύουμε χόρτα και ξεσκονίζουμε τα μονοπάτια. Αυτό το Σαββατοκύριακο φτάσαμε οργανωμένοι για μεγάλες περιηγήσεις…. φιλόδοξα σχέδια για περιπάτους και ξεναγήσεις.. Αντ΄αυτών φτάσαμε να μην ξεκολλήσουμε από το Πρυτανείο και το χωριό. Και είχαμε καλούς λόγους – ή δικαιολογίες αν θέλετε.
Τα Τσίντζινα και οι καταπράσινοι όγκοι "πιάτο". Η θέα από το καφέ του Πρυτανείου είναι...
Καφές στα διάφορα επίπεδα και στην must βεράντα του ξενοδοχείου …. χουζούρι στον οντά του τζακιού….. επιτραπέζια στο μοναστηριακό του τραπέζι … και ενδιάμεσα βόλτες στο χωριό και … φωτογραφικό σαφάρι. Μας χαροποίησε το ότι υπάρχουν οικοδομικές εργασίες στο χωριό… μας έβαλε ψύλλους στα αυτιά η συνάντηση με μεγάλη παρέα Γερμανών…. μας ζέστανε η ιδέα ενός ζωντανέματος του χωριού που δε θα ρίχνει τους ρυθμούς του με την άφιξη του Χειμώνα….
Κεντρικό καθιστικό. Μια ωραία γωνιά γύρω από το τζάκι.
Τσίντζινα. Η φυσική βλάστηση "ενισχύεται" από τις παρεμβάσεις με άνθη της εποχής
Όταν ο μέτρ βρήκε ένα σκυλάκι ... με λουρί [και Γερμανούς ιδιοκτήτες] η κάμερα ήταν εκεί...
Μονοπάτια - μονοπάτια - μονοπάτια. Όρεξη να έχεις... γιατί η σήμανση είναι πραγματικά καλή
Κτήρια αναπαλαιώνονται και η ζωή ...συνεχίζεται ... και το Χειμώνα!
Το βράδυ…. βουνό…. Κρασάκι… γίδα βραστή….. πρασόπιτα…. Αρώματα και τσαχπινομαγειρέματα από τον Chef – φυσιογνωμία που ξεπήδησε από τον Asterix – Μιχάλη ο οποίος επιμελείται προσωπικά τα πάντα στην Κουζίνα. Το σέρβις της Σωτηρίας απλά εξαιρετικό… το φαγητό μια μικρή γιορτή. Βλέποντας τον μαυροπίνακα με την κιμωλία και τις συνταγές της ημέρας διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά πως και το παραμικρό μπορεί να γίνει μια αφορμή για να ενεργοποιήσεις τη φαντασία και τη δημιουργικότητά σου. Χαρά της ζωής! Απλά!
O κατάλογος με το σήμα κατατεθέν.... την κουκουβάγια.
"Βουνό" δε γίνεται χωρίς γίδα βραστή...... Ποίημα...
Ο chef Μιχάλης..... φυσιογνωμία και μαέστρος της Κουζίνας
Πίττα με χόρτα και πράσσα.......
Τα πολύ ιδιαίτερα, "πειραγμένα", φωτιστικά στο χώρο του εστιατορίου
Ναι, δεν το αφήσαμε να περάσει απαρατήρητο. Όλοι οι άνθρωποι του Πρυτανείου είναι σαν όλους τους οικοδεσπότες του κλάδου. Με τις αγωνίες τους και τις απορίες τους. Υπάρχει όμως μια χαρά και ένα κέφι που σβήνει σα γομολάστιχα τα πάντα και μας καλεί να ζήσουμε την ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ στιγμή. Με ένα τρόπο μαγικό αυτό το συναίσθημα περνάει στον επισκέπτη που μεμιάς μεταμορφώνεται. Στη Φύση και μέσα σε τόση ομορφιά πρυτανεύει η βαθιά ανθρώπινη φύση. Βγάζουμε όλοι τις «πανοπλίες» της καθημερινότητας και των ρόλων και απολαμβάνουμε αχόρταγα τη στιγμή και το παραμικρό.
Ποιός είπε ότι ο Νοέμβρης είναι [μόνο] γκρί;
Προτομή του ευεργέτη Ιωάννη Γρηγορίου στην καρδιά των Τσιντζίνων
Πολλοί Αθηναίοι, αρκετοί φίλοι των Τσιντζίνων που έρχονται και ξανάρχονται… Σπαρτιάτες του Σαββατοκύριακου και αρκετοί βολταδόροι … της Κυριακής! «Ναι… είδαμε την ανάγκη των Λακώνων να ξεφύγουν και χαιρόμαστε που έρχονται εδώ για το καφέ τους και το Κυριακάτικο μεσημεριανό τους. Φροντίσαμε οι τιμές μας να είναι προσιτές και οικογενειακές [η γίδα βραστή είναι στα 6 ευρώ!] και χαιρόμαστε που όλος και περισσότερος κόσμος μας [ξανα]ανακαλύπτει! «Αντώνη… με το Πρυτανείο έχεις εκπληρώσει ένα όνειρο σου;» «Ένα όνειρο πήρε χάρη στην υπέροχη συνεργασία όλων μας σάρκα και οστά. Δεν είναι κάθε μέρα ονειρική βέβαια…. Όμως η ανόθευτη χαρά που μοιράζονται όσοι βρίσκονται στο «σπίτι» μας μας δίνει απλόχερα αισιοδοξία και τη διάθεση να γινόμαστε καλύτεροι».
Οι λάτρεις του 4 επί 4 και οι εντουράδες είναι στο στοιχείο τους
Τοπία που ώρες ώρες μοιάζουν ονειρικά
Στην κεντρική αίθουσα του καφέ, η μπάρα περιμένει για ποτάκι και ο πίνακας προαναγγέλει τις νοστιμιές του κάτω ορόφου...
Στα σκαλοπάτια της πλατείας ... δίπλα στο Σχολαρχείο... όλα στήνουν υπέροχες εικόνες
Κυριακή αργά το απόγευμα επιστρέφουμε στη βάση μας. Μας αποχαιρετά στη διασταύρωση η πινακίδα του Πρυτανείου με τη κουκουβάγια της. Δυο μέρες εδώ και γίναμε πιο «σοφοί»; Και όμως… «Ευτυχώς έβαλα αυτό το κίτρινο ημικύκλιο και έλαμψε η Κουκουβάγια» λέει ο Μετρ… δημιουργός, βλέπετε, της πινακίδας….. Aχ Mr. Koukoutsis…. η σφραγίδα σας είναι παντού… Και εις άλλα!
Ο μέτρ και ο Δάσκαλος.....σε στιγμές βουνίσιας ευφορίας
...χμ.... δεν κομποζάρει καλά η φέτα το ψωμί...με το αυγό στο βάθος και το ταχίνι...
Ευχαριστούμε Πρυτανείο..... Lakonistas loooooove Tsintzina!
